differences - Reisverslag uit Mexico-stad, Mexico van Manon Graaf - WaarBenJij.nu differences - Reisverslag uit Mexico-stad, Mexico van Manon Graaf - WaarBenJij.nu

differences

Blijf op de hoogte en volg Manon

19 November 2013 | Mexico, Mexico-stad

Dit weekend het lange weekend, vakantie noemen ze dat hier.
Hier hebben ze 5 maanden school met hooguit 3 dagen vakantie en niet achter elkaar nee vaak is het een maandag of een vrijdag dus dat betekend dat je één dag langer weekend hebt en dat is dan vakantie.

Moest er wel om lachen wij hebben meivakantie, kerstvakantie, herfst vakantie en zomervakantie. Ik moet er wel bij vertellen dat school hier 5 maanden duurt (één semester) en dat ze dan vanaf december vakantie hebben.

Op dit moment is het winter en iedereen vertelde me koop aub een winterjas en wanten want het gaat koud worden. tot nu toe in deze officiële winter zijn er 3 dagen geweest dat ik het ijskoud had en nu is het overdag gemiddeld zo'n 22 graden zoals gewoonlijk. Ik vraag me ook elke dag af wordt het nou koud of warm omdat het zo wisselend is.

Ook al heb ik het super naar mijn zin en ben ik eindelijk bezig om mijn reizen te plannen ik moet je zeggen de vanzelfsprekende dingen van thuis mis ik wel!

s'avonds als ik hier geen sigaretten heb of trek heb in een 'late night snack' is dat niet echt mogelijk. de supermarkt sluit om 9 uur en de andere winkeltjes zijn of niet open (zonder aankondiging) of ze sluiten voor 11 uur s'avonds. Mijn trek in fastfood begint altijd pas rond een uur of 12 dus ben ik verplicht om alle kastjes thuis open te trekken.

Normaal stap ik in mijn auto en rij ik naar de Mac Donalds of het Tankstation. en natuurlijk zijn hier ook winkels 24 uur open maar dan moet ik midden in de nacht een taxi nemen en dat is niet zo veilig.

hetzelfde als ik s'avonds ineens de neiging krijg om de hort op te gaan. Simpel gezegd dat kan gewoon niet. een taxi naar de stad is duur en een taxi vinden rond 2 uur s'nachts is nog lastiger. Ik mis mijn auto. Dat is het vooral gewoon in de auto stappen en ergens naartoe gaan.

ik zie er vaak tegenop omdat het de goedkoopste keuze de bus is en door het verkeer hoop je dan dat je niet langer dan 45 minuten in de bus zit.

Ik mis m'n vriendinnetjes en af en toe ook zeker de Hollandse cultuur. ( als zijnde in gedragingen).

Ik mis hagelslag op mijn boterham (terwijl ik dit thuis bijna nooit eet)
Ik mis gestampte muisjes en lange vingers.
Ik mis zuurkool met rookworst en mijn moeders kookkunsten
Ik mis drop en frietsaus van Mac Donalds.
Ik mis een frikadel speciaal en een patatje oorlog.
en als laatste mis ik de Hollandse grapjes, lekker droog en sarcastisch want het maakt niet uit of ik nou in Nieuw Zeeland zat of hier in Mexico ben, er is geen hond die mijn humor begrijpt.

Dat kan aan mijn humor liggen (dacht ik zo) wat goed te begrijpen is want ik ben vaak flauw maar als ik dan met Koen ben
(Nederlandse student) ben ik de hele dag aan het lachen en maken we overal grapjes om dus ik denk dat het meer aan het verschil in humor met de Mexicanen ligt.

Hier is het na het stappen, taco's en salsa, zelfs in de ochtend worden er tortillas gegeten. Ik mis mijn bruine boterham met kaas! en een glas chocomel.

Maar ook genoeg voordelen hoor!
Ik leer om mijn dosis fruit naar binnen te krijgen.
Het is hier fruit met limoen sap en chili flakes (heerlijk)
de taxi's en de bussen zijn spotgoedkoop
de marktjes verkopen alles wat de supermarkt verkoopt maar dan voor de helft van de prijs.
overal waar je wandelt is er wel muziek en dan vooral salsa.
je koopt hier bij wijze van spreken een hele koe voor maar 10 euro.
de clubs en het uitgaan is super gezellig omdat iedereen altijd open en vriendelijk is. (maar iedere tent sluit wel rond 3 of 4 uur)
en dan het eten:
ze hebben hier gorditas dat zijn soort van dikke pannenkoeken, geen flauw idee hoe ik het anders uit moet leggen, gemaakt van maisdeeg met varkenshuid (klinkt raar maar is zo vies nog niet) en dan doe je er naar eigen keus nopal (cactus gebakken in de pan), sla, tomaat, komkommer etc op.
Ze eten hier ook, geloof het of niet, kippenvoetjes. Het schijnt een delicatesse te zijn en kinderen kregen dat vroeger. gewoon de voeten van een kip met nagel en al. De nagels eten ze natuurlijk niet maar ze kluiven aan de voetjes om het vlees eraf te halen en dat vinden ze dan lekker. (ik moet er niet aan denken).

Wat ik wel geprobeerd heb is sopa de cabeza, soep gemaakt van het hoofd van een koe. (met tong en al!) en sprinkhanen, beetje limoensap en eet smakelijk!

zo ook met de chips en de snoepjes, koop je hier lays chips zit er in elke zak een zakje salsa toegevoegd. koop je chips op de markt dan vragen ze altijd of je er limoensap en salsa, dikke pittige saus, niets vergeleken bij onze domino's picante salsa, erbij wilt.

koop je mais op de markt en dan bedoel ik een hele maiskolf die ze voor je koken in een een bak dat lijkt op zo'n klein badje waar je vroeger als baby in gewassen werd, en ook hier, hoe raar je het!?, smeren ze de kolf eerst in met mayonaise en dan chili flakes erop.

wil je wat weten over tequila? dat wordt hier niet echt in shotjes gedronken, ze nemen een glas waar bij ons normaal bier of malibu cola in geschonken word en dat vullen ze voor een kwart met tequila en de rest is 'spa rood'.

een tequila glaasje wordt ook helemaal niet 'geshot' zoals wij dat thuis vaak doen. eerst zout dan drinken en dan aan je citroen zuigen.
Nee hier krijg je het shot glaasje dat gemiddeld twee slagen groter is dan thuis en dat drink je rustig op. je krijgt erbij een plat bordje met zout en twee citroentjes. Jouw citroenpartje dip je in de berg met zout en je neemt eerst een slokje en dan zuig je aan de citroen. ( de citroen is klein en groen, geen gele citroenen te bekennen) niks niets achterover gooien en hup de volgende!, je moet van de tequila genieten zeggen ze dan. Kan ik ook wel begrijpen als je onze tequila vergelijkt. Thuis lijkt het haast chemische troep. En hier zijn ook zoveel verschillende soorten dat als ik tequila wil bestellen altijd maar vraag wat de ober de lekkerste vind. Het lijkt wel een wijnkaart!

het enige wat ik nu nog zou kunnen vertellen, is dat tijdens het boodschappen doen, je nooit bij jezelf hoeft te denken heb ik nou wel genoeg boodschappen tassen meegenomen? eerst de zware spullen en dan de lichte. wat stop ik in welke tas? nee. je gaat gewoon staan en rekent af. Alles wordt voor je ingepakt en terug in je winkelwagentje gestopt :). ook als je ergens op de markt wat gaat eten. normaal bij de patatzaak betalen wij eerst voordat we gaan zitten en beginnen met eten.
hier ga je zitten, bestel je wat je wilt en ga je rustig eten, bestel je nog wat meer, ga je naar de wc (als ze die hebben). kom je terug neem je nog wat te drinken en daarna reken je pas af. Zelfs als is de marktkraam gevuld met mensen die allemaal wat te eten willen bestellen. Het maakt helemaal niet uit. Ik begreep eerst ook totaal niet waarom ik zo vaak raar werd aangekeken als ik meteen vroeg hoeveel het eten kostte.
Nee zei een vriendin je eet het eerst op anders wordt het koud en daarna reken je af. tranquilo güerita ( rustig aan blondje)

ik moest daar aan het begin erg aan wennen en daardoor ben ik dus een keer weggelopen zonder te betalen!! Ik ben zo gewend dat je eerst betaald dat de eerste keer dat ik probeerde me aan te passen ik het dus niet deed , betalen en gewoon doodleuk wegliep en terug naar school ging. (ben natuurlijk de volgende dag terug gegaan om te betalen en ja meneer wist precies wat ik had gegeten en gedronken) terwijl er meer dan 100 mensen per dag in zijn standje komen eten.

Mijn verhaal is dan dit keer niet echt over wat ik heb meegemaakt maar vond het leuk om eens neer te zetten wat mijn bevindingen zijn van dit land dat zo verschilt met Nederland.

Volgende keer wat meer over de stadjes, het nachtleven, school en het reizen.

Groetjes vanuit México.

besos xx




Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Mexico, Mexico-stad

kleine stapjes, grote avonturen

Dit zal waarschijnlijk niet mijn beste stemming zijn waarin ik nu schrijf maar we gaan het erop wagen.

Aanstaande maandag ben ik al precies een maand in México.
en ook al ben ik niet met de trip van dit weekend meegegaan, ik heb het prima naar mijn zin.
Vele feestjes en leuke uitjes ben ik alweer verder.
Mijn eerste week school zit erop en toen kwam de realiteit toch even bruut binnen vallen. Mijn Spaans is absoluut niet van een waardig niveau en dan te bedenken dat al mijn lessen in het Spaans is.
Omdat ik toch graag iets wil begrijpen van de lessen die ik heb, heb ik één vak in het Engels gekozen en dat is toch wel een leuk lichtpuntje in mijn week. Ook al heb ik het super naar mijn zin op school en zijn de lessen interessant (althans wat ik ervan versta), het is lastig.

Het is wennen dat ik voor het eerst een taal niet totaal onder controle heb. Dat ik niet alles kan begrijpen frustreert me toch bijzonder veel.

Alle klasgenootjes zeggen dat ik er over twee maandjes om kan lachen dus hier houden we aan vast. En de frustratie ben ik gelukkig aan het omzetten in het echt willen leren van de taal.

We hebben een leuke groep van veel verschillende culturen en alhoewel 60 procent van de groep frans is, is er genoeg diversiteit.

Er staan al aardig wat tripjes in de rij, wachtend om beleefd te worden.
Zo is er een all-inclusive weekend in Acapulco en een week naar Cuba in december en zo nog vele weekenden waar nog weken over gepraat gaat worden.

Mijn reizen voor na mijn studie hier heb ik nog niet echt gepland en eerlijk gezegd heb ik het nu veel te druk met school om hier echt aandacht aan te besteden.

zo moet ik aanstaande maandag mijn eerste presentatie geven in het Spaans over mijn rolmodel en een filmpje kijken waarbij we vragen moeten beantwoorden. Het wordt weer een drukke week waar ik toch een klein beetje tegenaan hik want ook al doe ik mijn uiterste best er zijn genoeg studenten in de klas die zien dat ik er af en toe echt geen hout van snap wat er gezegd wordt. Gelukkig is er hulp aangeboden en pak ik dit met beide handen aan. Zeker nu we ook projectgroepjes hebben en niet iedereen goed Engels kan.

Het wordt en is een grote uitdaging maar ik zou mezelf niet zijn als we dit gewoon open-minded aan gaan pakken.
Even though the road will be difficult, walk it with a smile on your face, like no one can handle our pace. Like keeping up would be a full time job.

Ik ben nog steeds aan het bedenken wat ik mee ga nemen voor al mijn vriendinnetjes en mijn familie. Gelukkig heb ik nog 6 maanden om te bedenken waar ik ze mee ga verassen.

één ding weet ik zeker, dit wordt weer een top avontuur waar ik uren over kan praten als ik eenmaal weer thuis ben en ook al is het nu even moeilijk. ieder mens moet weleens door de zure appel heen bijten.

Mijn appel is zoetzuur en het zal niet lang meer duren voordat het alleen maar zoet proeft.

Dit is nu mijn tweede avontuur en heb nu al een lijstje aan de muur hangen welke andere landen het slachtoffer worden van mijn 'Wanderlust'.

Vanuit mijn ongelofelijke rommelige kamer, zeg ik slaaplekker en op naar een nieuwe dag vol verassingen.




Recente Reisverslagen:

01 Januari 2014

Last days of Mèxico.

19 November 2013

differences

05 November 2013

op visite in het land van de vele bacteriën
Manon

23 Years old Loves to travel Loves to eat Loves to talk Loves to do just that bit more All my travels in short stories, Well not so short.

Actief sinds 13 Sept. 2012
Verslag gelezen: 403
Totaal aantal bezoekers 6650

Voorgaande reizen:

21 Maart 2016 - 06 Mei 2016

je vais aller d'autre fois

14 September 2015 - 28 Februari 2015

Dar bin ich wieder

24 Juli 2013 - 24 Januari 2014

Bienvenidos a México, viaje dos

18 Augustus 2013 - 18 Augustus 2013

kleine stapjes, grote avonturen

16 September 2012 - 28 September 2012

Brutale mensen hebben de halve wereld

10 September 2012 - 10 Februari 2012

Stuck on Bayunairport

Landen bezocht: